De mijnen van Potosi

Vandaag hadden we vanuit Sucre een relatief korte rit naar Potosi van ca 150 km over zeg maar Rovertsedijk. In Potosi hebben we de zilvermijn bezocht waarbij we een vreemde mijnwerkster tegen het lijf liepen. Ook werd Opa Fransje gevraagd te helpen bij het plaatsen en tot ontploffing brengen van dynamiet. Hij heeft gerend voor zijn leven toen de lont werd aangestoken. Daarna hebben we uitleg gekregen onder welke omstandigheden de mijnwerkers moeten werken en daarna de mijn bezocht. Wij als oudjes hebben uiteraard de makkelijkste route door de mijn genomen. Na de excursie zijn we bij een van de mijnwerkers thuis gaan lunchen en aansluitend een muntenmuseum bezocht. 
Morgen vertrekken we dan echt voor de tocht over de zoutmeren en zullen enkele dagen onder zeer primitieve omstandigheden eten, leven en slapen. Voorlopig hoor je dus niets meer van ons. 

Iedereen bedankt voor de reacties . Wij vinden ze erg leuk zeker die uit onverwachte hoek. 

Groeten van de vier uit Bolivia en we nemen contact op als we weer in de bewoonde wereld zijn.